Sportowe karabiny wiatrowe różniły się między sobą zaawansowaniem konstrukcji oraz działaniem mechanizmów wewnętrznych. W dyscyplinach sportowych używane były najbardziej skomplikowane modele, posiadające najwyższe osiągi, choć dla amatorskiego strzelca były dość trudne do opanowania i nabierania wprawy.
Wiatrówka od PCP dla nowicjuszy
Najbardziej podstawowe modele wiatrówek były jednak zbyt proste, i nie pozwalały na stopniowe zwiększanie umiejętności. Instruktorzy i zaprawieni strzelcy polecali więc coraz częściej modele niekonwencjonalne, takie jak hybrydowa wiatrówka PCP. Owa wiatrówka była niejako połączeniem modeli gazowych oraz sprężynowych. Dzięki dość niespotykanej budowie wewnętrznej, mogła być ona napędzana sprężyną, lub sprężonym powietrzem, w obydwu przypadkach posiadając znacznie odmienne osiągi i celność. Takie połączenie systemu napędowego pozwalało nowicjuszom na trening umiejętności obsługi obu rodzajów wiatrówek, bez konieczności zaopatrywania się w dodatkowy sprzęt. Napęd mógł być zmieniony bardzo szybko, za pomocą regulatorów umieszczonych na kolbie, i umożliwiał takową zmianę nawet między strzałami. Skomplikowana konstrukcja nie utrudniała jednak strzelania, a wręcz przeciwnie, gdyż wielu początkujących strzelców zgodnie uznało karabin od PCP za bardzo wygodny i prosty w obsłudze. Ten sam model dostępny był w kilku wariantach, zarówno klasycznym, posiadającym drewniane okładziny, jak również nowoczesnym, z metalową obudową.
Pierwszy wariant skierowany był głównie dla entuzjastów historycznej broni oraz tradycyjnego wyglądu broni palnej. Drugi, natomiast, umożliwiał na większą ilość modyfikacji, dzięki załączonym szynom montażowym, pozwalającym na instalację dowolnego urządzenia optycznego czy akcesoriów poprawiających wygodę strzelania.